CİNSİYET GELİŞİM BOZUKLUĞUNUN NADİR BİR NEDENİ: 1q4 DELESYON SENDROMU


Bekfilavioğlu S., Cimbek E. A., Türkyılmaz A., Acar Arslan E., Karagüzel G.

ÇOCUK ENDOKRİNOLOJİSİ OLGU SUNUMLARI -11-, İstanbul, Türkiye, 13 - 14 Mayıs 2022, ss.46

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.46
  • Karadeniz Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Giriş:

Birinci kromozomun uzun kolunun terminal delesyonları (1q42-44) toplu olarak 1q4 delesyon sendromu

olarak adlandırılan, farklı kesme noktaları bulunan bir bitişik gen delesyon sendromudur. Klinik bulgular

delesyonun yerine ve boyutuna bağlı olarak farklılık göstermektedir. Mikrosefali, epilepsi, korpus kallozum

agenezisi, mental retardasyon, hipotoni, boy kısalığı, fasiyal dismorfizm, yarık damak, kalp anomalileri, el ve

ayak anormalileri ve genital anomaliler gibi bulgular görülebilmektedir.

Olgu:

Bilateral inmemiş testis, hipospadias tanılarıyla çocuk üroloji bölümü tarafından operasyon planlanan 21 aylık

erkek hasta kliniğimize yönlendirildi. Anne ve babası arasında akrabalık yoktu. Öyküsünden miadında, 2270

gr olarak doğduğu, solunum sıkıntısı nedeniyle yenidoğan yoğun bakımda yattığı, sağ pes ekinovarus nedeniyle

ortopedi, beslenme güçlüğü ve malnutrisyon nedeniyle gastroenteroloji, nöromotor gelişim geriliği

nedeniyle çocuk nöroloji bölümlerinde izleminde olduğu öğrenildi. Fizik muayenesinde; ağırlığı 8.7 kg (<3. p,

-2.73 SDS), boyu 77.5 cm (<3.p, -2.12 SDS), baş çevresi 41 cm (<3. p, -5.19 SDS) idi. Yüksek damağı ve

sağ pes ekinovarusu, bilateral kriptorşidisi ve glanüler hipospadiası mevcuttu. Yürüyemiyor, konuşamıyor ve

destekli oturamıyordu. Laboratuvarda, serbest tiroksin 1.17 ng/dl, tiroid stimülan hormon 3.0 mıu/l, adrenokortikotropik

hormon 29.2 ng/l, kortizol 11.95 mcg/dl, luteinizan hormon 0.24 IU/l, follikül stimulan hormon

0.59 IU/l, total testosteron <10 ng/dl, dehidroepiandrosteron sülfat <15 mcg/dl, 17-hidroksiprogesteron

0.56 nmol/l, antimüllerian hormon 145 ng/ml, inhibin B 141 pg/ml idi. Beyin manyetik rezonans görüntülemesinde

korpus kallosum agenezisi, bilateral fronto-temporal lob sulkuslarında ve silvian fissürlerde genişleme

izlendi. Ekokardiyografisinde sekundum atriyal septal defekt, sol ventrikül miyokardında belirginleşme

mevcuttu. Karyotipi 46,XY idi. Etyolojiye yönelik olarak gönderilen microarrayde 1q42.3-1q44 delesyonu

tespit edilen hastanın mevcut klinik bulguları 1q4 delesyon sendromu ile uyumlu bulundu.

Sonuç:

1q4 delesyon sendromu nöromotor gelişme geriliği, epilepsi, korpus kallozum agenezisi ile karakterize ve

farklı fenotipik özeliklerin eşlik edebildiği ender bir delesyon sendromudur. Hastalığın klinik özellikleri ve

genetiği oldukça heterojendir. Cinsiyet gelişim bozukluğu ile başvuran mikrosefali, nöromotor gelişme geriliği

ve korpus kallozum agenezisi bulunan hastalarda nadir de olsa akılda tutulmalıdır.