KENTSEL AÇIK ALANLARIN GEÇİRİMLİLİK AÇISINDAN İNCELENMESİ: TRABZON KENTİ ÖRNEĞİ


Creative Commons License

Bayramoğlu E., Yeniçırak P. Ö., Kurdoğlu B. Ç.

JOURNAL OF SOCIAL AND HUMANITIES SCIENCES RESEARCH, sa.6, ss.3868-3873, 2019 (Hakemli Dergi)

Özet

Kentler, insanların her türlü ihtiyaçlarını karşıladıkları doğal ve kültürel yapıların birbiri ile etkileşim içeren dinamik mekânlardır. Doğal alan olarak nitelendirilen kentsel açık yeşil alanlar kentin fiziki yapısını ortaya koyan, kentin kimliğini yansıtan ve kenti biçimlendirirler. 1950’lerden başlayarak gelişen sanayileşme süreci ve nüfus artışı ile kentlerin kullanım olanakları değişmiştir. Bu durum sosyalleşme eğiliminde olan kentlilerin açık alanları daha fazla kullanması sonucunda açık yeşil alanların da azalmasına sebep olmuştur. Ancak açık yeşil alanlardaki azalma hem doğal döngünün değişmesine hem de kentteki su döngüsünün değişmesine sebep olmuştur. İklimin değişmesi ile kentsel yağmur sularının geleneksel su toplama sistemlerinde yeterli olmamakta ve ani yağışlar ile su taşkınları ve sel riski ile karşılaşılmaya başlanmıştır. Bu durumun en iyi çözüm önerisi ise kentsel tasarım kararları alırken geçirimli yüzeylerin kent sistemlerine entegre olmasıdır.

Bu çalışmada, kentsel açık alanların geçirimlilik olanaklığının incelenmesi açısından gerçekleştirilmiştir. Trabzon kent merkezindeki geçirimlilik oranları çözünürlükleri iyi uydu görüntüleri ile belirlenmiş ve kaplama oranları hesaplanmıştır. Trabzon kent merkezi ele alınarak yaklaşık 1.531.845 km2’lik alanın geçirimlilik düzeyi yüksek çözünürlüklü uydu görüntülerinden yararlanarak hesaplanmıştır. Alan sınırlarındaki oranlar incelendiğinde %17,24 oranında geçirimli yüzey ve %82,76 oranında ise geçirimsiz yüzey kaplamasına sahip olduğu belirlenmiştir.

Urban light green areas, which are defined as natural areas, reveal the physical structure of the city, reflect the identity of the city and shape the city. Starting from the 1950s, with the developing industrialization process and population increase, the usage possibilities of the cities have changed. This situation led to a decrease in the open green areas as a result of the urbanization tendency of the citizens, who tend to socialize more. However, the decrease in the light green areas caused both the natural cycle change and the water cycle in the city. With the change of climate, the traditional rain collection systems of urban rainwater are not sufficient and sudden rains and floods and flood risks have begun to be encountered. The best solution for this situation is to integrate permeable surfaces into urban systems when making urban design decisions.

In this study, the permeability of urban open spaces was investigated. The permeability rates in Trabzon city center were determined with good satellite imagery and coating ratios were calculated. Trabzon city center is taken into consideration and the permeability level of approximately 1,531,845 km2 is calculated by using high-resolution satellite images. When the ratios in the area boundaries were examined, it was determined that it had a permeable surface of 17.24% and an impermeable surface coating of 82.76%.