Cahit Zarifoğlu hakkındaki anlatılar, büyük bir sevgi ve hatırşinaslıkla dile getirilmiştir. Bu anlatılar, çevresindekilerin ona yönelik yoğun sevgisinden dolayı şaşırtıcı ve kimi zaman da abartılı övgülerle doludur. Hakkında kullanılan sıfatlar onun olağanüstü bir insan olduğu izlenimini verir. Buna karşılık, söz konusu sıfatların kendisine yakıştırıldığı bu anlatılarda yer verilen olaylar -anlatanların niyetinden bağımsız olarak- övgülerin gizleyemediği ve Cahit Zarifoğlu’nu küçük düşürebilecek bazı davranışların tespit edilebileceği olaylardır. Yaşarken etrafında oluşan sevgi ve hoşgörü hâlesi ve bu hâlenin hammaddesi olan sıfatları, ölümünden sonra onun adetâ bir “put şair”e dönüşmesine sebep olduğundan, anlatılardaki bu tür küçük düşürücü olaylar bugüne kadar hiçbir eleştirmen tarafından değerlendirilmemiştir. Bu bildirinin konusu, Cahit Zarifoğlu değil onunla ilgili biri olumlu öbürü olumsuz olmak üzere iki yönlü, çelişkili bir söylem üreten ve hakikate ayna tutup tutmadığı ile bu yazının konusu olmayan anlatılardır. “Bir Topluluğun Önde Gelen Kişisi” başlıklı ilk alt bölümde Cahit Zarifoğlu’nun bir dava adamı olarak çevresinde öne çıkmasını sağlayan özellikler hakkındaki anlatılar değerlendirilecektir. “Olağanüstü Kahraman” başlıklı ikinci alt bölüm, onu insanüstü bir varlık gibi gösteren anlatılarla ilgilidir. “Mücahit Tipi” başlıklı üçüncü altbölümde, Zarifoğlu’nun öne çıkartılan mücahitlik vasfıyla ilgili anlatılar ele alınacaktır. “Zarif Cahit Zarifoğlu” başlıklı dördüncü ve son alt bölümde ise, şairin bir destan kahramanına dönüştürülmesinde rol oynayan, kişisel özellikleri ile ilgili anlatılar incelenecektir.