Akademik Veri Yönetim Sistemi
XI INTERNATlONAL SClENTlFlC RESEARCH CONGRESS, Sinop, Türkiye, 21 - 22 Kasım 2025, ss.1, (Özet Bildiri)
Bu çalışma, özgün bir şiir koleksiyonu aracılığıyla
aşk, ayrılık ve yeniden doğuş temalarının izini sürerek yaratıcı yazımın hem
bir uygulama hem de bir araştırma yöntemi olarak teorik çerçevesini ön plana
çıkarmaktadır. Çalışmanın temel amacı, şiirsel yaratım sürecinin karmaşık insan
duygularının ifade edilmesini ve anlamın inşasını nasıl mümkün kıldığını
araştırmak ve konuşmacının sevgi, kalp kırıklığı ve ruhsal yenilenme
yolculuğunu izlemektir. Yaratıcı yazma disiplinine dayanan bu çalışma, şiirin
hem bir ürün hem de bir süreç olarak ikili doğasını vurgulamaktadır: Bir ürün
olarak şiir, estetik ve sembolik yapıları somutlaştırırken, bir süreç olarak
ise duygusal farkındalığı ve kendini ifade etmeyi teşvik eden yansıtıcı ve
dönüştürücü bir uygulama işlevi görür. Koleksiyon, birbiriyle bağlantılı üç
bölümden oluşmaktadır: aşk ve duygusal yakınlık, kayıp ve boşluk, umut ve
ruhsal yeniden doğuş. Her bölüm, duygusal gelişimin bir aşamasını temsil
etmekte ve anlatı, imgelem ve dilbilimsel formun okuyucu ve yazarın deneyimini
nasıl şekillendirdiğini göstermektedir. Çalışma, yaratıcı yazımı tematik
analizle birleştirerek şiirleri, yazarın kullandığı kompozisyon stratejilerini
ve Aristoteles’in Şiir Sanatı’nda ortaya çıkan sembolik ve duygusal kalıpları
dikkate alan bir çerçeveye oturtmaktadır. Bulgular, yaratıcı yazımı yansıtıcı
bir uygulama olarak ele almanın duygusal katarsisi kolaylaştırdığını, kişisel
içgörüyü geliştirdiğini ve şiirsel metinlerin yorumlama potansiyelini
derinleştirdiğini ortaya koymaktadır. Yaratıcı yazarlığın teorik ve pratik
boyutlarını vurgulayan çalışma, şiirin yalnızca edebi bir ifade biçimi olarak
değil, aynı zamanda hem estetik duyarlılığı hem de duygusal zekâyı geliştiren
insani ve dönüştürücü bir uygulama olarak işlev gördüğünü göstermektedir.
Anahtar
Kelimeler: Aristoteles,
Poetik Sanat, Şiir, Tematik Analiz, Yaratıcı Yazarlık
This study
examines the trajectory of the themes of love, separation, and rebirth through an
authentic poetry collection, foregrounding the theoretical framework of
creative writing as both a practice and a mode of inquiry. Its primary aim is
to investigate how the process of poetic creation enables the articulation of
complex human emotions and the construction of meaning, tracing the speaker’s
journey through affection, heartbreak, and spiritual renewal. Grounded in the creative
writing discipline, this study emphasises the dual nature of poetry as both a
product and a process: As a product, it embodies aesthetic and symbolic
structures, and as a process, it functions as a reflective and transformative
practice that fosters emotional awareness and self-expression. The collection
is organised into three interconnected sections—love and emotional intimacy,
loss and emptiness, and hope and spiritual rebirth—each representing a stage of
emotional development and illustrating the ways in which narrative, imagery,
and linguistic form shape the reader’s and the writer’s experience. The study
combines creative writing with thematic analysis, situating the poems within a
framework that considers both the compositional strategies employed by the
writer and the emergent symbolic and affective patterns of Aristotle’s
Affective Poetics. The findings reveal that engaging with creative writing as a
reflective practice facilitates emotional catharsis, enhances personal insight,
and deepens the interpretive potential of poetic texts. By emphasising the
theoretical and practical dimensions of creative writing, the study
demonstrates that poetry functions not merely as literary expression but as a
humanistic and transformative practice that cultivates both aesthetic
sensibility and emotional intelligence.
Keywords: Affective
Poetics, Aristotle, Creative Writing, Poetry, Thematic Analysis