Temporomandibular Eklem Görüntülemede Klinik ve Radyolojik Korelasyonun Önemİ, Nihal AVCU, Editör, Türkiye Klinikleri Yayınevi, Ankara, ss.7-14, 2024
Temporomandibular bozukluklar (TMD); temporomandibular eklemi (TME), çiğneme kaslarını ve/veya ilişkili yapıları etkileyerek çeşitli semptomlara neden olmaktadır. 1992 yılında tanımlanan TMD için Araştırma Teşhis Kriterleri (RDC/TMD) ve Amerikan Orofasiyal Ağrı Akademisi’ne göre TMD yapılan sınıflandırma kullanılmaktaydı. Ancak RDC/TMD’lerdeki yetersizlikler muayene prosedürlerinin güncellenmesi gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. 2014 yılında yapılan bir çalıştay sonrasında belirlenen TMD için Teşhis Kriterleridir (DC/TMD) tanımlanarak RDC/TMD’den geliştirilmiştir. DC/TMD iki eksenden oluşur. Eksen I fiziksel teşhisler için kullanılırken Eksen II psikososyal durum ve ağrıyla ilişkili sakatlığın değerlendirilmesi için kullanılmaya başlanmıştır. Hem geçmişi hem de klinik verileri kullanan bir teşhis algoritması, bazı TMD alt grupları için çok yüksek hassasiyet ve özgüllüğe ve sonuç olarak yetişkinlerde TMD için yeterli teşhis doğruluğunu sağlayabilir. 2014 yılında yapılan çalıştayda TMD için hem yaygın hem de daha az yaygın olan genişetilmiş bir taksonomik sınıflandırma yayınlanmıştır.