Akademik Veri Yönetim Sistemi
Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi OTAM, cilt.47, ss.121-138, 2020 (Hakemli Dergi)
İletişim, insanlar arası ilişkilerde bir ihtiyaçtır. Bu ihtiyaçla ortaya
çıkan iletişimde insanlar tepkilerini, kızgınlıklarını ve nefretlerini bazen
karşı tarafı rencide edecek şekilde şiddet içeren unsurlarla göstermişlerdir.
Bu şiddet unsurlarından birisi olan küfür ve hakaret tarihi süreç içerisinde
ilkel toplumlardan günümüze kadar kullanılagelmiştir. İnsanların kutsal
değerlerini, mahremiyetini ve doğrudan şahsını hedef alan küfür ve
hakaret ifadeleri İslâm ve Osmanlı toplumunda da görülmüştür. 17.
Yüzyılın ikinci yarısında Trabzon’da da toplumsal hayatın akışı içerisinde
zaman zaman küfür ve hakarete konu olan vakalar görülmüş ve bu
durum maruz kalanlar tarafından mahkemeye taşınarak dava konusu
edilmiştir. Trabzon’da toplumsal statü bakımından bir ayrım olmaksızın
küfür kavramlarının şetm, şütum-ı galiz, itâle-i lisan şeklinde ifade
edildikleri görülmüştür. Yine domuz, köpek, erkekliği olmayan, zındık
gibi kavramların da bir hakaret olarak kullanıldığı tespit edilmiştir.
Anahtar Sözcükler: Küfür, Hakaret, Osmanlı, Kadı Mahkemeleri,
Trabzon