Bu çalışma, deniz üslerinin tanımı, işlevleri ve tarihsel evrimi üzerine odaklanmaktadır. Deniz üsleri, askeri operasyonların desteklendiği, ikmal ve onarımın gerçekleştirildiği, deniz kuvvetlerinin harekat yeteneklerini sürdürdüğü stratejik bölgelerdir. Deniz üsleri, tarih boyunca savunma ve harekat ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla inşa edilmiş ve geliştirilmiştir. Biraz önce ifade edilenler bağlamında çalışmanın amacı, deniz üslerinin işlevlerini ve tarihsel arka planını açıklamak ve bu üslerin sahip olması gereken özellikleri vurgulamaktır. Ayrıca, deniz üslerinin uluslararası ilişkiler, güvenlik stratejileri ve terörle mücadele gibi alanlardaki rolünü ele almak da hedeflenmektedir. Çalışmanın temel sorunsalı, deniz üslerinin stratejik konumlarının nasıl belirlendiği, askeri kuvvetlerin ihtiyaçlarını nasıl karşıladığı ve ulusal güvenlik politikalarındaki ve günümüzdeki yerinin ne olduğudur. Çalışma açısından deniz üslerinin stratejik konumlarının belirlenmesi büyük önem taşımaktadır. Deniz üslerinin stratejik konumu, harekat alanlarına yakınlığıyla belirlenir. Bu, askeri etkinliği artırırken zamandan ve yakıttan tasarruf sağlar. Ayrıca üsler savunma kabiliyetine sahip derin limanlara sahip olmalıdır. Buna ek olarak, ikmal kaynaklarına yakınlık ve havaalanı erişimi gibi unsurlar da üslerin yerini etkiler. Çalışma, deniz üslerinin işlevlerini üç ana başlık altında ele almaktadır. Bunlar ikmal, onarım ve dinlencedir. İkmal kapasitesi, deniz kuvvetlerinin yakıt, cephane, erzak gibi ihtiyaçlarını karşılar. Onarım kabiliyeti, gemilerdeki hasarları hızla giderme yeteneği sağlar. Dinlence kapasitesi ise personelin dinlenmesi ve moral kazanmasını mümkün kılar. Sonuç olarak, deniz üsleri askeri stratejilerde kritik bir role sahiptir. Tarihsel olarak, üsler, savunma ve harekatın omurgasını oluşturmuş, güç projeksiyonunun aracı olmuştur. Günümüzde ise ulusal güvenlik, terörle mücadele ve uluslararası ilişkiler bağlamında deniz üslerinin rolü dönüşmüş ve genişlemiştir.