Felsefe Dünyası, sa.74, ss.168-198, 2021 (Hakemli Dergi)
Akıllı tasarım argümanı oldukça eski bir argüman. Ancak argümanın politik içerimleri de olan felsefi-teolojik bir harekete dönüşmesi son birkaç on yılda gerçekleşti. Evrenin ve canlı dünyanın karmaşıklığını gittikçe artan bir şekilde ortaya koyan doğal bilimlerdeki gelişmelere dayanan bazı eğitimli yazarlar klasik argümanın daha ikna edici bir şekilde ileri sürülebileceğine inanıyorlar. Ancak hareketin öncülerinin akıllı tasarım fikrini tesis etme girişiminde kullandıkları modern nosyonlar klasik argümanın istifade ettiği temel sezgiye yaslandıkları gerçeğini gizleyemiyor. Bu sezgi, tasarımlanmış görünen her cismin mutlaka bir tasarımcısının olması gerektiği yönündeki inancımızdır. Akıllı tasarım taraftarları tasarımcının rasyonel bir fail, bu failin de Tanrı olduğu görüşündedirler. Ne var ki, söz konusu sezgiyi reddetmek için gerekçelerimiz olduğu müddetçe akıllı tasarım argümanının bir cehalete sığınma argümanı olduğu itirazından kurtulamaz görünmektedirler.
Intelligent design argument is quite an old one. But the transformation of the argument into a philosophical-theological movement with political implications has taken place in the last few decades. Building on advances in the natural sciences that increasingly reveal the complexity of the universe and the living world, some educated authors believe the classical argument can be asserted more convincingly. However, modern notions used by the pioneers of the movement in their attempt to establish the idea of intelligent design cannot hide the fact that they rely on the basic intuition that the classical argument draws on. This intuition is our belief that every seemingly designed object must have a designer. According to the proponents of intelligent design argument, this the designer is a rational agent and this rational agent is the God. However, as long as we have reasons to reject that intuition, they seem unable to escape the objection that the intelligent design argument is an argument grounding itself on ignorance.