Akademik Veri Yönetim Sistemi
KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ SOSYAL BİLİMLER DERGİSİ, cilt.4, sa.8, ss.259-290, 2014 (Hakemli Dergi)
Erkeklik organının ucundaki fazla derinin kesilmesi anlamına gelen hitân/sünnet, dinsel ve tarihsel kökeni itibarıyla Hz. İbrahim’e ulaşan ve binlerce yıldan beri Yahudiler ve Müslümanlar tarafından dinî amaçla uygulanan bir âdettir. Diğer bazı uygulamalarda olduğu gibi, Hz. İbrahim’den beri süre gelen bu uygulamayı devam ettiren İslam Peygamberi, ona verdiği önemin bir göstergesi olarak hadislerinde ümmetine sünnet olmayı emretmekle kalmamış, keyfiyeti ve vakti konusunda birtakım yeni hükümler ve sınırlamalar getirmiştir. Bu konu hakkında vârid olan rivâyetleri inceleyen fakîhler, sünnetin hükmü hakkında ihtilaf etmişler, bir kısmı erkekler için hitânı sünnet, diğer bir kısmı vâcib/farz mesabesinde görürken, bir kısmı kadınlar için sünneti fazilet/mendûb, diğerleri vâcib/farz saymışlardır. Kaynaklarda sahâbe ve sonrası dönemde sünnet merasimlerinde ziyafet ve eğlence düzenlendiğine dair muhtelif rivâyetler geçmektedir. Âlimlerin geneli bu rivâyetlere dayanarak dînî kurallara aykırı davranışlar sergilenmemesi şartıyla bu merasimlere katılmanın müstehâb olduğunu ifade ederler. Sünnetin hangi yaşlarda yapılacağı hususunda da ihtilaf eden İslam âlimleri, doğum ile bulûğ yaşı arasında farklı zamanlara dikkat çekerler. Örneğin Şâfiîler çocuğun doğumun yedinci gününde sünnet edilmesini müstehâb görürken, diğer üç mezhep bu günde sünnet olmayı Yahudiliğe benzeme açısından mekruh saymıştır.
Circumcision (khitan), the surgical removal of the foreskin from penis, is a tradition dating back to the Prophet Abraham’s (pbuh) era and still practiced by both Jews and Muslims over centuries. The Prophet of Islam, as some other religious practices, maintained the Prophet Abraham’s application of circumcision and paying it great importance, required his followers to perform it by various hadiths. However the Prophet Muhammad (pbuh) introduced a number of new provisions and restrictions regarding the time and quality of the circumcision. Jurists (fuqaha) who scrutinized the pertinent narrations had different opinions concerning the statute of the circumcision. While some jurists regard it as an obligatory (fardh or vajib) upon men some think it is a sunnah practice (the Prophet’s deed). Besides some jurists consider circumcision for women sunnah, others meanwhile acknowledge that it is for women a mandub (recommendable) act.
According to a variety of narrations, the circumcision ceremonies which include feast and entertainment were held in the era of companions and also subsequent eras. Majority of scholars regard joining such ceremonies as mustahab (recommended) unless any violation of a religious rule occures.
The scholars who have diverse opinions about which age the circumcision should be performed indicate that it may be carried out in any time between the birth and the beginning of the adolescence. The Shafi’ite scholars acknowledge that the circumcision of the child at the seventh day after the birth is mustahab (recommended) while other three major schools of Islamic law (i.e. Hanafite, Malikite and Hanbalite) regard the circumcision on that day makruh (reprehensible) due to its resemblance to the practice of Jews.