Akademik Veri Yönetim Sistemi
15TH INTERNATIONAL "BAŞKENT" CONGRESS ON SOCIAL, HUMANITIES, ADMINISTRATIVE, AND EDUCATIONAL SCIENCES, Ankara, Türkiye, 15 - 17 Mayıs 2025, ss.1847-1856, (Tam Metin Bildiri)
Bu çalışma, ekonomik araçların dış politika stratejilerindeki artan önemini ve bu dönüşümün 2025 yılında Amerika Birleşik Devletleri’nin Çin’e karşı uyguladığı yüksek gümrük tarifeleri bağlamında nasıl somutlaştığını analiz etmektedir. Donald Trump’ın ikinci başkanlık döneminde uygulamayakonan bu politika, yalnızca ekonomik çıkarları değil, aynı zamanda jeopolitik dengeleri hedefleyen çok katmanlı bir dış politika aracına dönüşmüştür. Çalışma, Joseph Nye’ın yumuşak ve sert güç ayrımı, David Baldwin’in ekonomik devlet araçsallığı kavramsallaştırması ve Farrell ile Newman’ın araçsallaştırılmış karşılıklı bağımlılık modeli çerçevesinde şekillendirilmiştir. ABD'nin Çin’e uyguladığı %145’lik gümrük tarifeleri, ekonomik korumacılığın ötesinde, Çin’in küresel yükselişine karşı stratejik bir engelleme hamlesi olarak değerlendirilmiştir. Çin’in karşı önlemleri ve alternatif pazar arayışları ise bu stratejinin etkinliğini sınırlamıştır. Çalışma, ekonomik araçların dış politikada merkezî bir konuma yerleştiğini, ancak bu konumun sürdürülebilirlik ve meşruiyet açısından ciddi tartışmaları beraberinde getirdiğini ortaya koymaktadır.
This study explores the evolving role of economic instruments in foreign policy and examines how this transformation manifested in the United States’ imposition of high tariffs on China in 2025. Initiated during Donald Trump’s second presidential term, this policy functioned not only as a trade measure but also as a strategic tool aimed at reshaping geopolitical dynamics. The analysis is grounded in Joseph Nye’s distinction between soft and hard power, David Baldwin’s theory of economic statecraft, and Farrell and Newman’s framework of weaponized interdependence. The U.S. tariffs, reaching up to 145%, were deployed as more than protectionist measures—they sought to curb China’s technological and commercial ascent in the global order. China’s retaliatory actions and its efforts to diversify trade relationships limited the effectiveness of this approach. The study concludes that economic tools have gained a central position in foreign policy, but their legitimacy, efficacy, and long-term consequences remain subjects of complex debate.