Akademik Veri Yönetim Sistemi
Posseible, sa.11, ss.8-20, 2017 (Hakemli Dergi)
Hume’un “Doğal Din Üzerine Söyleşiler” adlı kitabında Philo, tüm felsefi silahlarıyla tasarım argümanına saldırır. Philo, nihayetinde, eleştirilerinin argümanın kuralsız versiyonuna karşı etkisiz olduğunu kabul etse de argümanın kurallı versiyonunu alt ettiğini düşünür. Ne var ki, onun bu düşüncesi bütünüyle ampirist varsayımlara dayanmaktadır. Bu çalışmada Philo’nun itirazlarının ancak antropoformizme karşı belli bir ölçüde başarılı olduğu, fakat onun ampirist varsayımları kabul edilmediği takdirde tasarım argümanını – şayet argüman en iyi açıklamayı veren bir argüman olarak düşünülürse – bozuma uğratacak güce sahip olmadığı gösterilmeye çalışılacaktır.
In Hume’s book, “Dialogues Concerning Natural Religion”, Philo attacks argument from design with all his philosophical weapons. Eventually, he accepts that his critiques are ineffective against the irregular version of the argument, but he still thinks that they beat the regular version of the argument. Yet, thinking this, he is relying on his empiricist assumptions. In this study, an attempt will be made to show that Philo’s objections are at best to a certain extent successful against antropoformism, but if his empiricist assumptions are not accepted – and if the argument considered as an argument to the best explanation – they are incapable of demolishing argument from design.