Amaç: Araştırma, Trabzon ili hastanelerinde çalışan yönetici hemşirelerin çalıştıkları ortamda karşılaştıkları çatışma nedenlerini ve kullandıkları çatışma yönetim yaklaşımlarını saptamak için planlanmıştır. Yöntem: Araştırmanın evrenini, üniversite, merkez ve ilçe devlet hastanelerinde çalışan 165 yönetici hemşire, örneklemini 123 yönetici hemşire oluşturmuştur. Veriler, 14 sorudan oluşan bilgi formu, Örgütsel Çatışma Nedenleri Ölçeği ve Rahim Örgütsel Çatışma Envanteri kullanılarak Mart-Ağustos 2007 tarihleri arasında toplanmış, yüzdelik, ortalama, korelasyon, Cronbach Alpha, faktör analizi, ANOVA, t-testi, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis testleri ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Yönetici hemşirelerin en çok iş yükü (3.65), ödüllendirme ve beklentilerin karşılanması (3.43), yetki sahibi olma (3.11), çalışma ortam ve ihtiyaçlarına (3.10) ilişkin çatışma yaşadığı belirlenmiştir. Bunun yanı sıra yönetici hemşirelerin genel olarak yaşadıkları çatışmaları çözdükleri/ başa çıkmaya çalıştıkları (3.55) belirlenmiştir. Çatışmaları çözerken de öncelikle bütünleşme (4.35), sonra uzlaşma (4.18) ve daha sonra uyma (3.37) yaklaşımlarını kullandıkları, hükmetme ve kaçınma yaklaşımlarını ise daha az tercih ettikleri saptanmıştır. Ayrıca hastanelere göre, üniversite hastanesinde çalışan yönetici hemşirelerin daha fazla çatışma yaşadığı belirlenmiştir (χ²=8.15; p= 0.017). Sonuç: Yönetici hemşirelerin özellikle üniversite hastanesinde aşırı iş yükü, hemşireleri ödüllendirme ve beklentilerini karşılayamama, yeterli yetki sahibi olamama vb. ilişkin çatışmalar yaşamaktadır. Bu nedenle özellikle üniversite hastanesinde çatışma yönetimine ilişkin politikalar oluşturulmalı, eğitimler yapılmalıdır.
Aim: This research was designed to determine the causes of conflicts encountered in their work environment by nurse managers working in hospitals in Trabzon and their approaches regarding the conflict management. Method: The population of research included 165 nurses, and the sample included 123 nurses working a university, states hospitals in the center and counties of Trabzon. Data was collected between March-August 2007 by using a questinnaire containing 14 questions, a scale for organizational conflict causes, and organizational conflict scale of Rahim, and tested with percentage, average, correlation, Cronbach Alpha, Factor analysis, ANOVA, t test, Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis tests. Results: It was defined that nurse managers mostly experience conflicts due to the workload (3.65), being rewarded and having filled expectations (3.43), having authorization (3.11), and workplace conditions and necessities (3.10). As for their approaches to resolute the conflicts, nurse managers were found out to either be able to solve the conflict they experience or try to overcome it (3.55). Besides these results, subscales in the study reveal that nurse managers firstly use integration (4.35), later reconciliation (4.18) and then adaptation approaches (3.37) while they prefer using domination and abstention approaches less than the ones above. According to hospitals, it was determined tht the nurse managers in university hospitals experience more conflicts (χ²=8.15; p= 0.017). Conclusion: Nurse managers experienced conflicts about extreme workload, not rewarding of nurses and unfilling their expectations, having lack of authorization etc. especially in the university hospital. In this respect, the university hospital should specially be developed politics and arranged educations regarding conflict management,
