IV. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, Trabzon, Türkiye, 06 Aralık 2021 - 09 Ocak 2022
Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşu sonrasında
ormancılıkla ilgili ilk kapsamlı düzenleme 1937 tarih ve 3116 sayılı Orman
Kanunudur. Bu kanunda, orman suçlarının tarifi ve suçlularının tespit ile
uygulanacak yaptırımlar konularında kapsamlı düzenlemelere yer verilmiştir.
Zaman içinde, 1956 tarih ve 6831 sayılı Orman Kanunu da dahil olmak üzere,
orman suçları ve suçluların takibi konularında çok sayıda kanun değişikliğine
gidilmiştir. En kapsamlı değişikliklerden birisi de 2008 tarih ve 5728 sayılı
kanunla yapılmıştır. Orman koruma görevlileri tarafından tespit edilmiş orman
suçlarının yıllar itibariyle seyri de Orman Genel Müdürlüğü tarafından 1937
yılından itibaren yayınlanmaktadır. Özellikle 1990’lı yıllardan itibaren orman
suçu sayısında dikkat çekici azalışlar yaşandığı görülmektedir. Genel olarak
azalış yaşanmakla birlikte, arazi değeri yüksek veya birim alandaki tarım ürün
gelirinin fazla olduğu bazı bölgelerde orman suçlarında dikkat çekici artışlar
da yaşanmaktadır. Diğer yönden, ormancılık iş ve işlemleri bakımından önemli
işleve sahip orman muhafaza memuru istihdamında da ciddi azalış söz konusudur.
Bu azalışın orman korumada zayıflığa neden olma endişesi de dikkate alınması
gerekli konulardandır. Bu çalışmada, Doğu Karadeniz Bölgesinde, özellikle çay
yetiştiriciliği yapılan örnek alanlardaki orman suçlarının durumu ve son 20 yıl
içindeki değişimi ele alınmıştır. Aynı dönem içinde, orman muhafaza memuru
sayısındaki değişiklikler de irdelenmiştir. Bu veriler ışığında, işlenen orman
suçlarının türleri ve miktarındaki değişimde Orman Kanunu ve ceza infazı ile
ilgili kanunların etkileriyle birlikte ele alınarak tartışılmıştır.