Farklı İrrigasyon Sistemlerinin Kök Kanal Patı Dentin Tübül Penetrasyonu ve Push-out Bağlanma Dayanımı Üzerine Etkisi

Onat M. D., Koşar T., Çelik D.

10. Türk Uluslararası Endodonti Sempozyumu, Antalya, Türkiye, 19 - 22 Mayıs 2024, ss.183-184

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.183-184
  • Karadeniz Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı, farklı irrigasyon sistemlerinin (konvansiyonel iğne irrigasyonu (Kİİ), pasif ultrasonik irrigasyon (PUİ), EndoAktivatör (EA), EDDY) kök kanal patı dentin tübül penetrasyonu ve kök dentinine push-out bağlanma dayanımı üzerindeki etkisini karşılaştırmaktır. 

Gereç ve Yöntemler: Doksan adet mandibular premolar diş kemomekanik olarak şekillendirildi. Dişler rastgele beş gruba ayrıldı: kontrol (aktivasyon yok), Kİİ, EDDY, EA ve PUİ (İrrisafe). Kİİ, EDDY, EA ve PUİ gruplarında final irrigasyon solüsyonları aktive edildi. Daha sonra, kök kanalları güta-perka ve floresan boya ile işaretlenmiş AH Plus kanal patı ile dolduruldu ve 2, 5 ve 8 mm’de enine kesitler alındı. Patın dentin tübül penetrasyon alanı, yüzdesi ve maksimum tübül penetrasyon derinliği konfokal lazer taramalı mikroskop ile incelendi. Ek olarak, patların dentine adezyonları push-out testi ile değerlendirildi. İstatiksel analiz için Kruskal-Wallis ve Tamhane’s T2 testleri kullanıldı. 

Bulgular: Dentin tübül penetrasyon alanı ve maksimum dentin tübül penetrasyonu derinliği değerleri; kontrol grubunun apikal ve orta üçlüsünde tüm irrigasyon sistemlerinden, koronal üçlüde ise sadece EDDY, EA ve PUİ’den daha düşüktü (p <0.05). Dentin penetrasyon yüzde değerleri; kontrol grubunun apikal üçlüsünde EDDY’den, koronal üçlüde PUİ, EDDY ve EA’dan daha düşüktü (p <0,05). Orta üçlüde kontrol grubu, EDDY ve PUİ’den, Kİİ ise EDDY’den daha düşük penetrasyon yüzde değerlerine sahipti (p <0.05). Ayrıca, dentin tübül penetrasyon değerleri tüm gruplarda apikalden koronale doğru artmıştır. Tüm irrigasyon sistemlerinde kontrol grubuna göre daha yüksek push-out bağlanma dayanımı değerleri gösterdiği bulunmuştur (p <0.05). Push-out bağlanma dayanımı ile dentin tübül penetrasyon derinliği, alanı ve yüzdesi değerleri arasındaki korelasyonlar karşılaştırıldığında, istatiksel olarak anlamlı fakat zayıf bir ilişki tespit edilmiştir (0.20-0.39). 

Sonuç: Çalışmanın limitasyonları dahilinde tüm irrigasyon sistemleri tüm kesitlerde kontrol grubuna göre daha yüksek dentin tübül penetrasyon derinliği, alanı, yüzdesi ve push-out bağlanma dayanımı değerleri ile sonuçlanmıştır. 

Anahtar Kelimeler: Bağlanma dayanımı, Dentin tübül penetrasyonu, İrrigasyon, Konfokal lazer taramalı mikroskop 

Teşekkür: Bu çalışma Karadeniz Teknik Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri tarafından finansal olarak desteklenmiştir (proje numarası: TDH-2021-9291).

Aim: The aim of this study was to compare the effect of different irrigation systems (conventional needle irrigation (CNI), passive ultrasonic irrigation (PUI), EndoActivator (EA), EDDY) on the dentin tubule penetration and push-out bond strength of root canal sealer to root dentin. 

Material and Methods: Ninety mandibular premolar teeth were chemomechanically prepared. The teeth were randomly divided into five groups: control (no activation), CNI, EDDY, EA, and PUI (Irrisafe). Final irrigation solutions were activated in the CNI, EDYY, EA, and PUI groups. Root canals were then filled with gutta-percha and AH Plus Sealer labelled with fluorescent dye, and transverse sections were taken at 2, 5, and 8 mm. The dentin tubule penetration area, percentage, and maximum tubule penetration depth of the sealer were analysed using confocal laser scanning microscopy. In addition, the dentinal adhesion of the sealers was evaluated using the push-out test. Kruskal-Wallis and Tamhane’s T2 tests were used for statistical analysis. 

Results: Dentin tubule penetration area and maximum dentin tubule penetration depth values in the control group were lower than all irrigation systems in the apical and middle third, and only EDDY, EA, and PUI in the coronal third (p <0.05). Dentin penetration percentages for the control group were lower than EDDY in the apical third, and PUI, EDDY, and EA in the coronal third (p <0.05). In the middle third, the control group had lower penetration percentages than EDDY and PUI, and CNI than EDDY (p <0.05). In addition, dentin tubule penetration values increased from apical to coronal in all groups. All irrigation systems were found to have higher bond strength values than the control group (p <0.05). When the correlations between push-out bond strength and dentin tubule penetration depth, area and percentage values were compared, a statistically significant but weak correlation was found (0.20-0.39). 

Conclusion: Within the limitations of the study, all irrigation systems resulted in higher dentin tubule penetration depth, area, percentage and push-out bond strength values in all sections compared to the control group. 

Keywords: Bond strength, Dentin tubule penetration, Irrigation, Confocal laser scanning microscope 

Acknowledgements: This study was financially supported by the Scientific Research Projects of Karadeniz Technical University (project number: TDH-2021-9291).