Mezenterik Vasküler Oklüzyon : 30 Yıllık Deneyim

Cinel A., Usta M. A., Çekiç A. B., Türkyılmaz S.

17.Ulusal CerrahiKongresi, Ankara, Türkiye, 26 - 30 Mayıs 2010, ss.5

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.5
  • Karadeniz Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

MEZENTERİK VASKÜLER OKLÜZYON : 30 YILLIK DENEYİM E. Alhan, A. Usta, A. Çekiç, K. Saglam, S. Türkyılmaz, A. Cinel Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD Mezenterik vasküler oklüzyon(MVO) barsaklarda ani kanlama bozukluğu sonucu ortaya çıkan hayati tehdit eden en ciddi akut karın nedenlerinden biridir. Kliniğimizde 1980-2010 yılları arasında MVO tanısıyla takip edilen 107 hasta retrospektif olarak incelendi. Veriler Chi-Square testi ve Mann-Whitney testleri ile değerlendirildi. Çalışmaya dahil edilen 107 hastanın 68 i erkek (%63,6) 39 u kadın (%36,4) dır.107 hastanın ortalama yaşı 69,3 tür.Olguların %97 si karın ağrısı ,%63 ü bulantı –kusma şikayetleri ile acil polikliğine başvumuşlardır. Fizik muayenede %93,7 hastada akut karın (hassasiyet,defans,rebaund) bulguları izlenmiştir. Hastaların ortalama laboratuar değerleri lökosit sayısı 19.443 mm3, glikoz:110mg/dl, BUN :38 mg/dl Cr:1,9 mg/dl ALT:67 U/L ,total bilrubin:0,8mg/dl ,albumin :3,2 g/dl olarak derlendirildi.Olguların %62 düz karın grafilerinde hava-sıvı seviyesi mevcuttu. Olguların %12,5 CT Anjio kullanılmış olup tamamında oklüzyon izlenmişti. Hastaların %34 atrial fibrilasyon (AF), % 43 hipertansiyon,%34 konjestif kalp yetmezliği(KKY),% 17,9 diyabet mellitus,%18 ,8 kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH)mevcuttu. Laparotomi yapılan olguların %61,1transversojejunostomi,%26,3 jejunoileostomi, %3,2 duodenotranverstomi,%2,1 ileotransverstomi uygulanmıştır. Anastomozların %95 i elle yapılmış olup ortalama kalan ince barsak segment uzunluğu 54 cm idi. Hastaların ortalama yatış süreleri 12 gündü. Hastaların %13 ünde komplikasyon gelişmiş olup en sık anastomoz kaçağı izlendi. Hastaların %23 üne Total parenteral nütrisyon (TPN) uygulandı.Hastaların % 66 sı exıtus oldu.Exıtus olan olguların ex nedeni %95 kardiyak nedenlere bağlıydı. Yapılan çalışmamızda kalan ince barsak, cinsiyet, anastomozun elle veya stapler ile yapılması, AF, diabet, KKY, KOAH, komplikasyon oranı ile mortalite arasında anlamlı ilişki saptanmadı. TPN uygulamasının mortaliteyi azalttığı tespit edildi