Bu çalışmanın amacı, uluslararası ilişkiler disiplininin önemli bir konusu olan uluslararası güvenlik kavramı bağlamında siber güvenlik ve siber istihbaratın tanımı, kapsamı ve gelişimi üzerine bir inceleme yapmaktır. Ayrıca, Türkiye’nin siber alan politika ve uygulamalarının mevcut ve potansiyel siber tehditlere ne kadar hazır olduğu ve etkili bir şekilde yanıt verip veremeyeceğini analiz etmektir. Çalışma, ilk olarak güvenlik kavramını tarihsel bağlamda ele alarak, farklı düşünürlerin güvenliği nasıl algıladığını araştırmaktadır. Ardından, siber güvenlik ve siber istihbarat kavramlarının nasıl ortaya çıktığı ve neden önem kazandığı tartışılmaktadır. Bunun yanı sıra, devletlerin siber güvenlik tehditlerine karşı niçin siber istihbaratı kullanmaya başladığı, geleneksel istihbarattan hangi yönlerden farklı olduğu da incelenmektedir. Çalışmanın bir sonraki bölümünde, Türkiye’nin kurumsal yapılanması ve siber güvenlik strateji belgelerine dayalı olarak siber güvenlik stratejileri ve uygulamaları değerlendirilmektedir. Sonuç olarak, Türkiye’nin siber güvenlik farkındalığının arttığı ve somut adımlar attığı, ancak bu alandaki kapasitesini daha da geliştirmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Çünkü siber güvenlik alanı sürekli gelişen bir yapıya sahiptir, bu nedenle politika ve uygulamaların sürekli gözden geçirilmesi önemlidir. Bununla birlikte, siber güvenlik ve siber istihbaratın birbirini tamamlayan ve iç içe geçen kavramlar olduğu, devletlerin ulusal güvenliklerini sağlamak için her iki alanı da etkin bir şekilde kullanmalarının gerektiği belirtilmektedir. Hızla gelişen siber teknolojiler, siber güvenlik ve istihbarat alanlarında sürekli yeni politika ve stratejilerin geliştirilmesini gerektirmektedir.