Akademik Veri Yönetim Sistemi
Ormancılık Araştırma Dergisi, cilt.9, sa.özel, ss.200-204, 2022 (Hakemli Dergi)
Çalışmada, selülozik liflerin çok fazla tüketildiği kâğıt endüstrisinde
dolgu maddesinin kullanım miktarını artırarak lifsel kaynakların tüketiminin azaltılması araştırılmıştır. Nişasta/stearik asit ile kalsiyum
karbonat yüzeyinin modifiyesi partikül yüzeylerinin lif yüzeyindeki
hidroksil gruplarıyla uyumluluğunun artırılması için kullanılmıştır. Nişasta moleküllerindeki hidroksil gruplarına ilaveten katyonik
gruplara sahip olması modifiye edilmiş kalsiyum karbonat partiküllerinin selülozik liflere ve kâğıt üretiminde kullanılacak iyonik diğer kimyasallarla etkileşimini kolaylaştırmıştır. Böylece, inorganik
partiküllerin lif/lif ara yüzeyinde meydana gelen bağ sayısındaki
düşmelerin önüne geçilerek kalsiyum karbonat kullanımı ile ortaya
çıkacak direnç kayıpları azaltılması hedeflenmiştir. Dolgu maddesi
tutunumu, dolgu maddesinin iyonitesindeki değişim, boyut ve üretilen kâğıtların kopma mukavemetindeki değişimler incelenmiştir. Retansiyon değerleri incelendiğinde modifikasyondan sonra kalsiyum
karbonat partiküllerinin liflere tutunumunun artığı ve ilave edilen
retansiyon kimyasalları ile bu değerlerin daha ileriye çekildiği görülmüştür. Bununla birlikte, modifikasyon işleminden sonra kalsiyum
karbonat kullanımının kâğıt kopma mukavemetine pozitif etkisi belirlenmiştir.
In this study, the decreasing usage rate of virgin cellulose was investigated by using modified calcium carbonate fillers. The compatibility
of the particle surfaces with the hydroxyl groups on the fibre surface
was increased with the modification of the calcium carbonate surface
with the starch/stearic acid mixture. The hydroxyl and quaternary
amino groups of starch facilitated the interaction of modified calcium
carbonate particles with cellulosic fibres and other chemicals to be
used in paper production. Thus, the losses due to the filler interface
between the fibre-fibre contact point were prevented via the additional
bonding potential of starch. Filler retention, ionic properties, size, and
its effect on paper tensile strength were investigated. It was observed
that the retention value of the filler particle increased after modification, and this value increased further with the addition of the retention
chemical. Moreover, the tensile strength properties of papers were
enhanced after the use of modified fillers on paper.