Uzun yıllardır insanlığın önemli enerji kaynaklarından biri olan ve yakın gelecekte de tüm çevre kaygılarına rağmen başta gelişmekte olan ülkeler olmak üzere önemini tüm Dünya’da devam ettireceği düşünülen kömürün en önemli problemlerinden birisi kendiliğinden yanmasıdır. Kömür; açık ve yeraltı ocaklarında, üretim sırasında ya da termik santrallerde kullanım için stoklarda ve silolarda yani bulunduğu her yerde gerekli önlemler alınmadığı taktirde kendiliğinden yanabilmektedir. Bununla birlikte kömürleşme derecesi düşük olan linyitlerin genel olarak kendiliğinden yanmaya daha eğilimli oldukları bilinildiği gibi ülkemiz kömür rezervlerinin de büyük çoğunluğu linyitlerden oluşmaktadır. Bu sebeple kömürün kendiliğinden yanması ülkemiz için ayrıca önemli bir husustur. Bu problemle ilgili 20. yüzyılın ortalarından beri önemli çalışmalar yapılmakla beraber günümüzde hala bu çalışmalar olanca hızı ile devam etmekte olup, hala daha kömürün kendiliğinden yanma mekanizması tam olarak anlaşılamamıştır. Günümüzde kömür oksijen etkileşimi prensibine dayandırılarak kömürün oksidasyonu üzerinden değerlendirilen kömürün kendiliğinden yanması farklı aşamalardan oluşan lineer olmayan kinetik bir süreçtir. Bu aşamaların değerlendirilmesi için kömürün çeşitliliği ve çalışılan konunun içeriğine de bağlı olmak üzere zaman zaman farklı metotların kullanılması ve/veya bu karmaşık mekanizmanın daha detaylı bir şekilde açıklanabilmesi için birden fazla metodun birlikte değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada kömürün kendiliğinden yanma mekanizmasının değerlendirilebilmesi için kullanılan metotların onlarcasının içerisinden günümüzde en yaygın olarak kullanılan bir kısmına değinilerek ülkemiz açısından oldukça önemli olan bu problemin tespiti ve değerlendirilmesi açısından araştırmacılara kolaylık sağlayabilecek bir kaynak oluşturulmaya çalışılmıştır.