Research Information System
16. Ulusal Tıbbi Genetik Kongresi, Antalya, Turkey, 4 - 08 December 2024, pp.245
Giriş: Witteveen-Kolk sendromu (WITKOS), SIN3A genindeki patojenik varyasyonlar veya bu geni içeren mikrodelesyonlar nedeniyle meydana gelen; gelişim geriliği, bilişsel gerilik, boy kısalığı, dismorfik bulgular, endokrin anomaliler (hipogonadotropik hipogonadizm) ile karakterize otozomal dominant kalıtım paternine sahip bir fenotiptir. Yöntem: İki farklı aileden iki olgu klinik bulguları, dismorfolojik muayene ve aile ağacı analizi ile değerlendirilmiştir. Her iki olgu tüm ekzom dizilime yöntemiyle değerlendirilmiş olup, ilk olgu ek olarak SNP Array analizine alınmıştır. Sonuçlar: İlk olgu 3 yaşında erkek hasta kliniğimize boy kısalığı, mikrosefali ve hemihipertrofi nedeniyle yönlendirilmişti. Dismorfoloijk muayenesinde; epikantus, üçgen yüz, sivri çene, yüksek damak, burun kökü basıklığı izlendi. Antropometrik değerlendirmede Boy: 87 cm (-1,4 SD), Vücut ağırlığı: 10,3 kg (-2,5 SD), Baş çevresi: 45,5 cm (-2,8 SD) olarak saptandı. Moleküler analizde SIN3A geninde sırasıyla novel heterozigot de novo (NM_015477.3) c.3204delT(p.F1068fs*10) varyantı saptanmıştır. Ayrıca yapılan SNP Array analizinde chr11:3660620-38663619 bölgesinde 35Mb boyutunda mozaik heterozigotluk kaybı (LOH) saptanmıştır. İkinci olgu 10 yaşında erkek hasta puberte gecikmesi nedeniyle kliniğimize yönlendirildi. Özgeçmişinde 2 yaşında inmemiş testis nedeniyle orşiopeksi operasyonu geçirdiği öğrenildi. Dismorfoloijk muayenesinde özellik saptanmadı. Antropometrik değerlendirmede Boy: 153 cm (0,08 SD), Vücut ağırlığı: 54 kg (0,77 SD) olarak saptanmış. Laboratuvar incelemesinde FSH ve LH seviyelerinde saptanan düşüklük nedeniyle hipogonadotropik hipogonadizm tanısı konularak testesteron tedavisine başlandı. Moleküler analizde SIN3A geninde literatürde daha önce bildirilmiş de novo heterozigot (NM_001145358.2) c.2339del(p.A780Gfs*14) varyantı saptandı. Tartışma: Bu çalışmada bildirilen ilk olgu WITKOS klinik bulgularını taşımakla birlikte hastada görülen hemihipertrofi bulgusunun 11. kromozom p kolunun mozaik LOH durumu ile ilişkili olabileceği düşünülmüştür. İkinci olgu WITKOS’un tipik bulgularını taşımayan hipogonadotropik hipogonadizm kliniği ile başvuran vakadır. Bu iki olgu literatürde SIN3A geni ilişkili WITKOS’un fenotipik spektrumu genişletmektedir. Anahtar Kelimeler: SIN3A, hemihipertrofi