in: Güncel Anesteziyoloji ve Ağrı Çalışmaları VI, Dilek ÖZCENGİZ, Editor, Akademisyen Kitabevi, Ankara, pp.35-46, 2022
Laparoskopi, bir kamera yardımıyla küçük kesiler (genellikle 0,5-1,5 cm) kul-
lanılarak karın veya pelviste gerçekleştirilen bir ameliyat tekniğidir. İlk olarak,
1910 yılında İsveçli cerrah Dr.H.C. Jacobeaus tarafından uygulanmasının ardın-
dan, 1960 ve 1970’li yıllarda özellikle jinekolojik prosedürlerde kullanılmıştır.
Laparoskopik cerrahi tekniği, 1980 ve sonrasında hepatobiliyer cerrahi alanında
da giderek yaygın bir şekilde kullanılmaya başlanmıştır (1).
Laparoskopi, daha az travma, daha az ağrı, daha az pulmoner disfonksiyon,
daha hızlı iyileşme ve daha kısa hastanede kalış süresi gibi birçok perioperatif
fayda sağlar. Bu avantajlar düzenli olarak vurgulanmakta ve artık birçok cerrahi
prosedür için önerilen laparoskopinin artan başarısını açıklamaktadır.
Son yıllarda, gelişmiş laparoskopik cerrahi tekniği, daha yaşlı ve ek hastalığı
olan hastalarda da yaygın olarak tercih edilmektedir. Bu durum, laparoskopi
sırasında anestezi uygulamalarını teknik olarak daha zor hale getirmiştir (2).