Ağaç Türü, Gelişim Çağı ve Kapalılıkta Meydana Gelen 40 Yıllık Değişimin İncelenmesi: Ovacık Orman İşletme Şefliği Örneği


Kılıç B., KARAHALİL U.

TUFUAB VIII. Teknik Sempozyumu, Konya, Türkiye, 21 - 23 Mayıs 2015, cilt.1, sa.1, ss.413-420

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Cilt numarası: 1
  • Basıldığı Şehir: Konya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.413-420
  • Karadeniz Teknik Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Ormanın geçmişteki kompozisyonu ve konfigürasyonunun günümüzdeki yapı ile karşılaştıran çalışmalara, yapılacak olan müdahalelere sağlıklı karar verilmesi ve dolayısıyla koruma kullanma dengesini sağlayacak şekilde planlanabilmesi için büyük ihtiyaç bulunmaktadır. Gerçekleştirilen çalışmada, Ovacık Orman İşletme Şefliği’nde (OİŞ) yayılış gösteren meşcerelere ilişkin ağaç türü, gelişim çağı ve kapalılık olmak üzere üç farklı parametrenin yaklaşık 40 yıllık periyodu kapsayan zamansal ve konumsal değişimi incelenmiştir. Çalışmada temel veri kaynağı olarak, seri bazında 1971 yılında ve sayısal olarak 2008 yılında hazırlanmış orman amenajman planı meşcere haritaları kullanılmıştır. Çalışmada ayrıca, Landsat uydu görüntüleri temin edilerek, seçilen üç farklı sınıfa ilişkin ERDAS Imagine 2010TM yazılımı yardımıyla kontrollü sınıflandırma yapılmış ve meşcere haritaları ile karşılaştırılmıştır. Bunun yanında, her iki döneme ilişkin konumsal (orman parçalarının sayı, büyüklük ve konumsal dağılımları gibi) değişim “Patch Analyst” programı ile ortaya konmuştur.

 

Elde edilen sonuçlar incelendiğinde, ağaç türü bazında saf  Ladin meşcerelerinde 392.1 ha bir azalma, buna karşın, karışık meşrelerde ise 607.6 ha bir artış meydana geldiği tespit edilmiştir. Gelişim çağları dikkate alındığında ise, 1971 yılında bulunmayan a (0-8 cm) ve c (20-36 cm) çağındaki meşcerelerin 2008 yılında sırasıyla 122.8 ha ve 2207.7 ha’a yükseldiği bununla birlikte, d (36 cm’den büyük) çağındaki meşcerelerin ise 4455.2 ha azaldığı belirlenmiştir. Ayrıca önceki dönemde aynı yaşlı olarak işletilen 1698.8 ha orman alanının seçmeye konu olduğu görülmüştür. Aynı periyotta 2 kapalı (kapalılık %40-70) ormanların 2424.9 ha azaldığı buna karşın 3 kapalı (kapalılık>%70) orman alanların 2276.1 ha arttığı anlaşılmıştır. Gerçekleştirilen çalışmada sonunda aynı zamanda Ovacık OİŞ’de parça sayısı, ortalama parça büyüklüğü ve alan ağırlıklı ortalama şekil indeksi dikkate alındığında parçalılığın (fragmentation) arttığı tespit edilmiştir. 

There is a great need for the studies comparing the current structure of the forest composition and configuration to the prior for the determination of effectively future forest management interventions and hence can be planned to provide a balance between conservation and use. In the performed study, temporal and spatial changes in three different parameters including tree species, development age and crown closure in Ovacik Planning Unit were investigated for 40 years. Stand maps of forest management plans, prepared in 1971 and 2008, were used as the main data source in this study. Landsat satellite images were also obtained and supervised classified with the help of ERDAS Imagine 2010TM software for the three different selected classes and were compared with the stand maps. In addition, the spatial (such as the number, size of the forest fragments and spatial distribution) changes were demonstrated by "Patch Analyst" program.

 

When the obtained results are analyzed, a reduction of 392.1 ha in pure spruce stands while an increase of 607.6 ha in mixed stands were determined considering tree species. On the other hand, stands in “a” and “c” development age in 1971 increased respectively 122.8 ha and 2207.7 ha in 2008 considering the development stages. Furthermore, stands in “d” development age decreased about 4455.2 ha and 1698.8 ha forest area that managed as even aged were changed to selection forests in the same paeriod. It was understood that middle (CC %40-70) crown closure forests decreased about 2424.9 ha while closed (CC>%70) crown closure forests increased about 2276.1 habin 40 years. It was also determined that fragmentation was increased considering the number of pathes, mean patch size and area weighted mean shape index for the same period.