Meme tümörlerinin difüzyon ağırlıklı görüntüleme ile karakterizasyonunda kullanılan b değerinin etkisi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Dahili Tıp, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2014

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: SERKAN BAYKARA

Danışman: Sibel Kul

Özet:

AMAÇ: farklı b değeri kombinasyonlarıyla elde edilen mutlak ve normalize ADC değerlerinin meme tümörlerinin karakterizasyonundaki etkinliklerini karşılaştırmak ve en etkin Diffüzyon MRG protokolünü ve ADC değeri hesaplama ve değerlendirme yöntemini belirlemek.

GEREÇ VE YÖNTEM: Ağustos 2008 ile Mart 2014 tarihleri arasında şüpheli bulguları nedeniyle ya da pre-operatif evreleme amaçlı meme MRG incelemesi (dinamik kontrastlı meme MRG ve difüzyon ağırlıklı görüntüleme) yapılıp kitle veya şüpheli kitlesel olmayan kontrastlanma tespit edilen ve sonrasında bu lezyonlarına yönelik kesin tanı alan kadın olgular çalışmaya dâhil edildi. 1.5 Tesla MR sistemi ile difüzyon görüntülemede b 0, 150, 400, 1000 değerleri ile ikili ya da çoklu kombinasyonlar oluşturuldu ve benign-malign lezyonların mutlak ADC ve normalize ADC değerleri hesaplandı. En uygun eşik ADC değerlerini belirlemek için ROC (Reciever operating characteristics) analizi yapıldı. Tanısal etkinliklerin hesaplanması ve karşılaştırılmasında MedCalc programı ve Vassarstats.net internet sitesi kullanıldı.

BULGULAR: 110 olgudaki 149 lezyon (46 benign, 103 malign) değerlendirmeye alındı. Lezyonların 137’si kitle, 12’si kitlesel olmayan kontrastlanmaydı. Elde edilen ADC değerleri kullanılan b değeri kombinasyonuna göre değişmekteydi. Bu değişkenlik mutlak ADC için çok belirgin değildi. Düşük b değerlerinde daha yüksek ADC değerleri elde edildi.  Beş farklı b değeri kombinasyonun hepsinde mutlak ve normalize ADC değerleri malign lezyonlarda benign lezyonlara kıyasla anlamlı düşük bulundu (P<0,001).  b0-100 kombinasyonunda tanısal etkinlik diğer dört metottakinden düşüktü (P<0.001). En yüksek tanısal etkinlik değerlerinin elde edildiği b 50-1000 aralığı için ikili ve üçlü kombinasyonlar arasında, mutlak ve normalize ADC ölçümlerinin her ikisi için de tanısal etkinlik farkı yoktu (P>0.05). Mutlak ADC eşik değerleri 0.85 x 10-3 ile 1.53 x 10-3 sn/mm2 arasında değişmekteyken, normalize ADC eşik değerleri 0.66 ile 0.68 arasında değişmekteydi.

SONUÇ: Mutlak ADC değerleri kullanılarak yapılan değerlendirmelerde kullanılan b değerleri ve farklı b değeri kombinasyonları Difüzyon MRG’nin tanısal performansını belirgin etkilememektedir. Normalize ADC ile yapılan değerlendirmelerin mutlak ADC’ye kıyasla tanısal performans açısından bir üstünlüğü yoktur. Ancak memede difüzyon görüntülemeye yeni başlayan ve henüz mutlak ADC eşik değerini belirleyememiş merkezler için normalize ADC’nin bir alternatif olabileceğini düşünmekteyiz