Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Dahili Tıp, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2018
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Çiğdem Özen
Asıl Danışman (Eş Danışmanlı Tezler İçin): Sibel Velioğlu
Özet:
MRI’LARI NORMAL OLAN DİRENÇLİ EPİLEPSİ HASTALARININ SERUM OTOANTİKORLARININ DÜZEYİNİN ANALİZİ
Amaç:Son yıllarda patogenezdeki rolü tam olarak aydınlatılamamakla birlikte pek çok nörolojik hastalıkta nöronal otoantikorlar tespit edilmiştir. Bu bağlamda, antiepileptik ilaç tedavisine (AEİ) dirençli epilepsi hastalarında otoimmün epilepsi kavramı dikkati çekmektedir. Bu çalışmada, beyin manyetik rezonans görüntülemesi (magnetic resonance imaging-MRI) normal olan, dirençli nöbetlerle seyreden hastalarda nöronal antikorların varlığını araştırmayı amaçladık.
Materyal ve Metod: Ocak 2015 ve Kasım 2016 tarihleri arasında epilepsi polikliniğimizde takipli,MRI’ları normal olan ilaca dirençli epilepsi hastaları çalışmaya alındı. Anti-GAD, anti-VGKC ve VGKC kompleks antijenleri (LGI1 ve Caspr2), anti-NMDAR, anti-GABAR ve anti-AMPAR antikorları tüm serum örneklerinde incelendi. Antikor ölçümü için immünfloresan, RIA ve ELISA metodları kullanıldı. Hastaların klinik, laboratuvar ve EEG bulguları kaydedildi. Otoantikoru pozitif ve negatif grupların özellikleri karşılaştırıldı.
Bulgular: Yirmiyedisi (54%) kadın, 23’ü (46%) erkek olan 50 hasta ve 50 tane de sağlıklı gönüllü çalışmaya alındı. Hastaların ortalama yaşı 30,54 ± 9,41 yıl idi. Otuzyedi hastada (%74) fokal, 7 hastada (%14) jeneralize e ve 6 hastada (%12) jeneralize- fokal ayrımı yapılamayan epilepsi tanısı mevcuttu. Sekiz hastada (%16) nöronal antikorlar pozitif saptandı. Bir hastada anti-GAD antikoru ve 7 hastada anti-VGKC antikor pozitifliği mevcuttu. Antikor pozitif grupta otoimmün hastalık, psikiyatrik hastalık, febril konvülziyon ve status epileptikus daha yüksek oranda olmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Bununla birlikte, anti-VGKC antikor pozitif hastalarda depresyon varlığı istatiksiksel olarak daha anlamlı olarak yüksek bulundu.
Sonuç: Son yıllarda yapılan çalışmalar, otoimmün etiyolojisi olan epilepsili hastaların AEİ tedavisine ı daha dirençli olduğunu göstermiştir. Ancak çalışmamızda MRI ları normal olan ilaca dirençli epilepsihastalarında anlamlı olmayan düzeyde nöronal otoantikor yüksekliği bulunmuş olup, MRI ‘ları normal olan hastalar için bu bilgiyi destekler sonuçlara ulaşılamamıştır. Anahtar kelimeler: ilaca dirençli epilepsi, nöbet, otoimmünite, nöronal otoantikorlar