Yapay zekâ, başlangıçta insan hareketlerini taklit etmeye yönelik bir araştırma alanı olarak doğmuştur. Günümüzde ise bu sınırların ötesine geçerek bilişsel yeteneklerin araştırıldığı bir alana doğru evrilmiştir. Yapay zekânın etkileri, yalnızca teknoloji ve bilişim alanında değil, bilgi üretimi kültürel üretim ve hatta mekânsal üretim alanlarında hissedilmektedir. Yapay zekâ, mimarlıkta tasarım ve yaratıcılık süreçlerini, mimarlık eğitimini, sunum yöntemlerini dönüştürmektedir. Bu bağlamda üretken tasarım araçları, sayısal tasarım ve modelleme yöntemleri, dijital fabrikasyon süreçleri kapsamında yeni perspektifler ortaya çıkmaktadır.
Bu araştırma grubu, yapay zekanın mimarlık disiplini içerisindeki yardımcı tasarımcı olma rolü üzerinden araştırmalarını yürütmektedir.